Hermon Hosmer Scott założył firmę HH Scott w 1947 roku. Przedrostek HH miał odróżnić jego nowo powstałą firmę od EH Scotta, The Scott Radio Company of Chicago oraz od twórców “The Rolls Royce” radia AM. Choć skrót HH jest inny niż EH, to jest na tyle podobny, by zastanawiać się, czy Scott, bystry biznesmen, miał nadzieję, że część reputacji EH Scotta przypadnie jego nowej firmie.

Pierwszym produktem HH Scott był “The Dynaural Noise Suppressor”. Produkt ten, skierowany przede wszystkim na rynek profesjonalny, po raz pierwszy umożliwił odtwarzanie płyt w radiu. Przed jego wprowadzeniem, płyty 78 obr./min były uważane za zbyt przepełnione szumem i trzaskami, by nadawać się do emisji. Pierwszy produkt Scotta zmienił oblicze American Radio w taki sposób, że z perspektywy czasu nie można go uznać za pozytywny. W ciągu jednej nocy wszystkie wspaniałe audycje radiowe na żywo zostały zastąpione nagraną muzyką. Scott kontynuował produkcję dynauralnego tłumika hałasu do 1956 roku, kiedy model 114A został ostatecznie zarzucony.

Po wprowadzeniu dynauralnego tłumika hałasu firma Scott przekazała licencję na urządzenie kilku firmom (w tym Fisher Radio Company) w celu włączenia go do ich produktów. Ten sojusz był krótkotrwały, ponieważ Scott wkrótce zaczął wprowadzać na rynek swoje własne wzmacniacze, wykorzystujące Dynaural Noise Suppressor. Od samego początku Fisher postrzegał Scotta jako kłopot, a ich dwie firmy były konkurentami w połowie lat sześćdziesiątych. To zabawne, że nawet dzisiaj, kiedy ludzie myślą o Scotcie, myślą też o Fisherze.

Od samego początku Scott stosował system numerowania modeli, który był niezmiernie rokokowy w swojej złożoności. Używanie liter do różnicowania zaktualizowanych wersji produktów jest niestety nadal stosowane przez wielu współczesnych producentów high-end, i wciąż sieje spustoszenie w nieszczęsnych konsumentach. Podobnie jak większość zbyt skomplikowanych systemów, system numerowania modeli Scotta został zaprojektowany tak, aby był prosty:

100 – Przedwzmacniacze

200 – Wzmacniacze mocy i zintegrowane

300 – Urządzenia RF, takie jak tunery

400 – Urządzenia do pomiaru dźwięku

700 – Pro Sound Products

800 – Akustyczne urządzenia pomiarowe

System działał dość dobrze do 1952 roku, kiedy to powstał zintegrowany wzmacniacz model 99A. Ta jednostka jako pierwsza miałą lampy umieszczone poziomo, rozpoczynając pionierskie wzornictwo “smukłej linii”, które jest powszechne w obecnych komponentach audio. Ludzie z marketingu w Scotta uważali, że skoro ich produkt jest wyceniony na “tylko” 99 dolarów, to najlepszym sposobem, aby uzyskać efekt rynkowy jest wprowadzenie tej kwoty do nazwy. A przecież zgodnie z systemem wzmacniacz powinien nosić nazwę 299. W 1960 Scott wprowadził zintegrowany wzmacniacz model 299, ale był to już inny wzmacniacz. Model 99 przeszedł kilka inkarnacji i pozostał w linii Scott jeszcze w epoce stereo. Model 99D został ostatecznie usunięty z linii produktów we wrześniu 1964 roku.

Chociaż pierwszy produkt Scotta, Dynaural Noise Suppressor, był uważany za Dolby lub DBX tamtych czasów, to głównym wkładem firmy w historię audio były jej tunery FM. Jeśli istnieje jeden zabytkowy produkt Scotta, warty posiadania w 1987 roku, jest to jeden z ich tunerów. Daniel Von Recklinghausen, główny inżynier Scotta, był z pewnością główną siłą w rozwoju i popularyzacji radia FM. Von Recklinghausen, w przeciwieństwie do swoich współczesnych, wciąż ma projekty, które są w czołówce najnowocześniejszej technologii audio. Głośnik wysokotonowy, który można znaleźć w najlepszych systemach na świecie (w tym Sea Cliff) zaprojektował właśnie Von Reclinghausen. KLH jako pierwszy sprzedał go jako głośnik wysokotonowy DVR.

Von Ricklinghausen był rzadkim gatunkiem inżyniera dźwięku; tym, kto używa swoich uszu i ma otwarty umysł. Cytat z Boston Audio Society Meeting najlepiej ilustruje jego filozofię: “Jeśli coś mierzy się dobrze, a brzmi źle, jest złe, jeśli zaś brzmi dobrze i mierzy się źle, zmierzyłaś niewłaściwą rzecz.” Słuchanie było integralną częścią procesu projektowania w Scott. Do dziś powtarza się historię, że gdy Scott przyszedł do pracy pewnego ranka z podbitym okiem, był to wynik bójki z gniewnym sąsiadem, który sprzeciwiał się nocnemu słuchaniu u Scotta. Sesje testowe to rodzaj poświęcenia dla jakości dźwięku, który można znaleźć tylko dzisiaj wśród producentów high-end. W firmie Scotta, dźwięk muzyki był podstawowym punktem odniesienia.

Artykuł w amerykańskiej prasie fachowej, z grudnia 1954 r., napisany wspólnie przez Von Recklinghausena, Caseya i Pompera, wprowadził publiczność w szczegóły pierwszego komercyjnego szerokopasmowego tunera FM, 310A. Scott był tak pewny swojej przewagi na rynku, że artykuł zawierał nawet schemat nowej jednostki. W sumie Scott nie tylko wprowadził na rynek pierwszy adapter multipleksowy FM i pierwszy tuner multipleksowy FM, ale także zaprojektował i zbudował pierwszy multipleks radiowy i sprzęt testujący.

Nikt nie wiedział, który z czterech testowanych wówczas systemów nadawczych zostanie zaakceptowany przez FCC jako norma, więc Von Recklinghausen i jego pracownicy musieli zaprojektować adaptery multipleksowe dla każdego z czterech systemów, wykorzystując jak najwięcej tych samych części w każdym projekcie. 19 kwietnia 1961 roku, kiedy FCC ogłosiło wreszcie nowy standard multipleksu, Scott był gotowy natychmiast wyprodukować 1000 multiplekserów i rozpocząć wysyłanie ich do radiostacji w całym kraju.

Podczas pierwszych 15 lat, od 1947 do 1962 roku, Scott był producentem urządzeń wysokiej klasy. Później pojawiły się produkty tanie.

Scott pozostał niezależny do 1973 roku, kiedy to został sprzedany europejskiemu dystrybutorowi, Electro Audio Dynamics. Rozpoczęło się ostatni rozdział stopniowego upadku. Wiek tranzystora i wejście zagranicznego produktu na amerykański rynek audio było początkiem końca dla Scotta, Fishera i większości amerykańskich producentów. Zamiast dążyć do mniejszego, ekskluzywnego rynku, podobnie jak Macintosh, Scott próbował pokonać Japończyków w ich własnej grze. Scott przegrał.

Do dziś jednak jego wczesne produkty są ważne i bardzo poszukiwane przez kolekcjonerów.